zabezpieczenie społ.6, moje dokumenty, esus-ćw, monograf z SOP-u, 2012-04 (kwi), Nagrania polityka społeczna ...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Zabezpieczenie społeczne - wykład, dr Justyna Przywojska
System ochrony zdrowia w Polsce
Polityka ochrony zdrowia
Wszelka aktywność państwa oraz innych podmiotów polityki społecznej w ceiu poprawienia stanu
zdrowia ludności aibo niedopuszczenie do jego pogorszenia, przy czym warunki kształtujące
funkcjonowanie społeczeństwa w obszarze zdrowia powinny być tworzone w oparciu o zasady
wolności i demokracji, odpowiednią politykę gospodarczą i rozwój społeczny.
Główne kierunki działań ochrony zdrowia:
* organizacji i funkcjonowanie systemu ochrony zdrowia
* styl życia
* ochrona środowiska
Zdrowie według WHO
Brak choroby oraz pełnia fizycznego, psychicznego i społecznego dobrostanu jednostki •jj^gjJBJ i jej
zdolność do adaptacji do zmieniających się warunków otaczającego środowiska.
System ochrony zdrowia
Społeczny, złożony, dynamiczny funkcjonalnie system tworzony i używany przez społeczeństwo w
celu stworzenia medycznych i społecznych środków dla ochrony i poprawy zdrowia oraz ciągłego
kumulowania i przekazywania wiedzy medycznej
Również wszelka działalność społeczności lokalnych, której celem jest zapobieganie chorobom, ich
leczenie, utrzymywanie dobrego rozwoju psychicznego, fizycznego i społecznego człowieka,
zapewnienie zdrowego rozwoju przyszłym pokoleniom.
Konstytucyjne gwarancje dostępu do świadczeń zdrowotnych:
* w art. 70 Konstytucji PRL z 1952r. zastrzeżono prawo do ochrony zdrowia oraz do pomocy w razie
choroby lub niezdolności do pracy
* w art. 68 Konstytucji RP z 1997r. zawarto prawo do ochrony zdrowia i dostępu do świadczeń
zdrowotnych. Władze publiczne są ustawowo zobowiązane zapewnić obywatelom równy dostęp do
świadczeń opieki zdrowotnej bez względu na sytuację materialną.
Kierunki przekształceń w publicznym systemie opieki zdrowotnej:
* dopuszczenie funkcjonowania samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej
* wzmocnienie roli podstawowej opieki zdrowotnej
* zwiększenie aktywności samorządów terytorialnych w gwarantowaniu opieki zdrowotnej
* zmiany sposobu finansowania systemu
Przekształcenia systemu opieki zdrowotnej do 1999r.
1991r. - wprowadzenie ZOZ
Ustawa o zakładach opieki zdrowotnej, umożliwiająca prowadzenie samodzielnej gospodarki
finansowej publicznych zakładów opieki zdrowotnej (funkcjonowanie ZOZ). Wprowadzono możliwość
zawierania umów między publicznymi płatnikami (organy państwowe, w tym terenowe, organy
samorządowe) a prywatnymi dostawcami o dostarczanie świadczeń gwarantowanych ze środków
publicznych.
Kolejne etapy reformy
* 1994r.
- ministerialny program przekształceń sektora ochrony zdrowia - wzmocnienie roli
instytucji lekarza rodzinnego, opartej na praktyce indywidualnej lub grupowej
* 1995r.
- zarządzenie w sprawie warunków przekazywania środków publicznych do samodzielnych
publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz kontroli wykorzystania tych funduszy.
Wady systemu opieki zdrowotnej w Polsce w latach 9O.
* nadmierna centralizacja decyzji
* brak racjonalnych kryteriów alokacji środków i zasad rozliczeń
* brak ewidencji kosztów, zwłaszcza rachunku kosztów poszczególnych świadczeń
* niedoszacowanie nakładów na służbę zdrowia
* niedostateczne powiązanie wielkości środków z zakresem i kosztami opieki
* słabe możliwości oceny gospodarności w użytkowaniu zasobów, niedostateczna informacja do
prowadzenia ocen efektywności i sprawowania nadzoru nad kosztami
* niska wydajność i brak stymulatorów efektywności nakładów i zasobów służby zdrowia, w efekcie
„błędne koło zadłużenia"
[ Pobierz całość w formacie PDF ]