Zatracona sztuka sluchania zatrac, Sensus
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->Idź doPrzykładowyrozdziałSpis treściZatraconasztuka s³uchaniaAutor: dr Michael P. NicholsT³umaczenie: Bartosz Sa³butISBN: 978-83-246-1727-2Tytu³ orygina³u:The Lost Art of Listening:How Learning to Listen Can Improve RelationshipsFormat: A5, stron: 336•Jak s³uchaæ, by umacniaæ wiêzi z bliskimi?•Jak mówiæ, by zostaæ wys³uchanym i zrozumianym?•Jak czytaæ czyjeœ myœli miêdzy wypowiadanymi s³owami?Katalog ksiazekNowościBesteslleryZamów drukowanykatalogOdzyskaj utracon¹ umiejêtnoœæ s³uchaniaTwój koszykS³uchaæ, jak to ³atwo powiedzieæCoraz mniej ze sob¹ rozmawiamy, a kiedy ju¿ do siebie mówimy, zwykle wymieniamytylko niewiele znacz¹ce zlepki zdañ. Gdy wreszcie mamy sobie coœ do powiedzenia,i tak zwykle nie potrafimy ws³uchaæ siê w to, co mówi¹ nam nasi rodzice, dzieci,przyjaciele. Dlaczego? Sami przed sob¹ t³umaczymy siê, ¿e jesteœmy zbyt zabiegani,zapracowani lub zmêczeni. Jeœli naprawdê troszczysz siê o ludzi, których kochasz,jeœli chcesz umocniæ ³¹cz¹ce Was wiêzi — naucz siê ich s³uchaæ i mówiæ tak, by zostaæwys³uchanym.Dowiedz siê, dlaczego umiejêtnoœæ s³uchania odgrywa w Twoim ¿yciu tak wa¿n¹ rolê.Czy wiesz, ¿e osoby, które nie maj¹ komu siê zwierzyæ i zostaæ wys³uchanymi, znacznie³atwiej popadaj¹ w pesymizm i depresjê? To Ty jesteœ gwarantem szczêœcia i zdrowiaTwoich bliskich. Przejmij kontrolê nad w³asnymi uczuciami i zrozum, w jaki sposóbpowinieneœ reagowaæ na emocje drugiej osoby, jak ws³uchaæ siê w potrzeby Twojegopartnera ¿yciowego, cz³onka rodziny, przyjaciela czy wspó³pracownika.•Dlaczego ludzie unikaj¹ s³uchania siebie nawzajem?•Jak ws³uchiwaæ siê w to, co druga osoba ma na myœli?•Jak prosiæ o wsparcie, gdy nie chce siê zbêdnych porad?•W jaki sposób sk³oniæ zamkniêt¹ osobê do otwarcia siê?•Jak budowaæ wiarygodnoœæ, ¿eby inni chcieli nas s³uchaæ?•Dlaczego druga osoba s³yszy coœ innego, ni¿ powiedzieliœmy?Dodaj do koszykaCennik i informacjeZamów cennikZamów informacjeo nowościachWydawnictwo Helion SA44-100 Gliwicetel. 032 230 98 63e-mail: sensus@sensus.plSpis treściWprowadzenieC ZĘ Ś ĆI7W POSZUKIWANIU ZROZUMIENIARozdział 1. „Słyszałeś, co powiedziałam?”Rozdział 2. „Dziękuję,żemnie wysłuchałeś”1735DLACZEGO SŁUCHANIE JEST TAK WAŻNEW JAKI SPOSÓB SŁUCHANIE NAS KSZTAŁTUJEIŁĄCZYZ INNYMI LUDŹMIRozdział 3. „Dlaczego ludzie nie słuchają?” 53DLACZEGO KOMUNIKACJA SZWANKUJEC ZĘ Ś ĆI IPRAWDZIWE POWODY, DLA KTÓRYCH LUDZIE NIE SŁUCHAJĄRozdział 4. „Kiedy będzie moja kolej?”83KLUCZ DO EFEKTYWNEGO SŁUCHANIA:ZAPOMNIEĆ NA MOMENT O WŁASNYCH POTRZEBACHRozdział 5. „Słyszysz tylko to, co chcesz usłyszeć”Rozdział 6. „Dlaczego zawsze przesadzasz?!”DLACZEGO EMOCJE SKŁANIAJĄ NASDO PRZYJMOWANIA POSTAWY OBRONNEJ103119JAK UKRYTE ZAŁOŻENIA UTRUDNIAJĄ SŁUCHANIE6Spis treściC ZĘ Ś ĆI I IDOTRZEĆ DO DRUGIEGO CZŁOWIEKARozdział 7. „Nie spiesz się, cały czas cię słucham”JAK ODSUNĄĆ NA BOK WŁASNE POTRZEBYI WYSŁUCHAĆ DRUGIEGO CZŁOWIEKA145Rozdział 8. „Nie zdawałem sobie sprawy z tego, co czujesz” 167PIERWSZYM KROKIEM DO EMPATII JEST OTWARTOŚĆRozdział 9. „Widzę,żebardzo cię to denerwuje”197JAK ZAPANOWAĆ NAD REAKTYWNOŚCIĄ EMOCJONALNĄC ZĘ Ś ĆI VSŁUCHANIE W KONTEKŚCIERozdział 10. „Już w ogóle ze sobą nie rozmawiamy” 235O SŁUCHANIU W ZWIĄZKURozdział 11. „Nikt mnie nigdy nie słucha” 261O SŁUCHANIU W RODZINIERozdział 12. „Wiedziałem,żezrozumiesz” 299JAK SŁUCHAĆ PRZYJACIÓŁ I WSPÓŁPRACOWNIKÓWEpilog 327R O Z D Z I AŁ2„Dziękuję,żemnie wysłuchałeś”W JAKI SPOSÓB SŁUCHANIE NAS KSZTAŁTUJEIŁĄCZYZ INNYMI LUDŹMIoprzez rozmowy z innymi ludźmi definiujemy samych siebie i zaspo-kajamy własne potrzeby. Odpowiednia reakcja słuchającej nas osoby de-cyduje o tym,żenasze uczucia, działania i intencje zaczynają nabieraćrzeczywistego znaczenia. Pozwala nam jasno i wyraźnie dostrzec,żemamyna coś wpływ. Z poprzedniego rozdziału dowiedzieliśmy się jednak,żewyrażanie siebie i reagowanie na drugą osobę to proces charakteryzujący sięwzajemnością. Oznacza to,żepoprzez rozmowęwspółtworzymywłasneżycie.Skoro możliwość bycia wysłuchanym ma nas definiować i pomagaćnam budować poczucie własnej wartości, osobą słuchającą musi być ktoś,kogo sami chętnie wysłuchamy. Odpowiednia równowaga między wyra-żaniemsiebie (mówieniem) a zaspokajaniem potrzeb drugiej osoby (słu-chaniem) umożliwia stworzenie warunków do tego, by bliskie sobie osobymogły komunikować się jak niezależni, równi sobie ludzie.Życiejest bardzo ubogie, kiedy tej równowagi brakuje — kiedy w re-lacjach zeświatemlub najbliższą osobą człowiek nie potrafi w pełni wy-razić własnego ja lub zachowywać się wystarczająco empatycznie wobecinnych. W tym rozdziale postaram się wykazać, dlaczego słuchanie maogromne znaczenie z punktu widzenia zdolności do budowania silnegowłasnego jaorazkształtowania zdrowych i silnych relacji z innymi ludźmi.P36W POSZUKIWANIU ZROZUMIENIASłuchanie jest tak istotne z punktu widzenia kształtowania osobowo-ściczłowieka, ponieważ słowa mają moc opisywania i przekazywania do-świadczeń,ale także moc ich przekształcania i negowania. Wszystkie my-ślii uczucia, które są akceptowane przez drugą osobę („Tak, to przecieżcudownie!”), stają się częścią naszego ja społecznego, czyli ja, którym sięczujemy i które dzielimy z innymi. Myśli i uczucia nieznajdujące uznaniaw oczach innych („Zacznijmy od tego,żew ogóle nie powinieneś się takczuć”) stają się z kolei częścią ja prywatnego, z którego istnienia zdajemysobie sprawę, ale od którego staramy się odciąć, niekiedy ukrywając jenawet przed samym sobą. Wiele myśli i uczuć, które nie znajdują akcep-tacji w oczach innych, staje się elementem naszego ja wypartego, którepsychiatra interpersonalny Harry Stack Sullivan nazywa „nie ja”1. Jednirodzice bywają zbyt niecierpliwi, by tolerować gniew dziecka, a inni czująsię zbyt zawstydzeni, aby rozmawiać z dzieckiem na tematy związanez seksem. Każdy z nas ma w sobie wewnętrzne ja, które napawa nas takwielkim niepokojem,żewolimy odmawiać mu roli w kształtowaniu naszejosobowości. Słuchanie pomaga nam budować własną osobowość, nato-miast jego brak czyni nas emocjonalnymi kalekami.Młoda matka ubrana w dżinsy strofowała swoją córkę za chęć posia-dania lalki Barbie. „Przecież to głupie”, dziewczynka powinna się „wstydzić”swojego zachowania, powinna mieć „więcej szacunku do samej siebie”.Naprawdę przykro było tego słuchać. Trudno było nie dostrzec paradok-su w tym,żematka stara się nauczyć córkę szacunku do samej siebie, jed-nocześnie całkowicie depcząc jej poczucie własnej wartości. Czy matkapowinna pozwolić dziecku na posiadanie Barbie — lalki, którą maprzecież większość dziewczynek? To oczywiście zależy od jej decyzji.Z całą pewnością powinna jednak uszanować prawo córki do posiadaniawłasnego zdania.Ja formuje się stopniowo, dzięki współpracy między dzieckiem a ro-dzicami. Jest kształtowane przez wypowiadane i usłyszane słowa; czę-ściowoopiera się na naturalnych doświadczeniach dziecka, a częściowo nawartościach wpajanych mu przez rodziców. Dziecko, które jest wysłu-chiwane, rośnie i dojrzewa w sposób dosyć bezpieczny i stabilny. Dziecku,1Harry Stack Sullivan,The Interpersonal Theory of Psychiatry,Norton, New York 1953. [ Pobierz całość w formacie PDF ]