Zauroczenie s 010a, e
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->2Kup książkę© Copyright by Aleksander Sowa 2013Okładka: Aleksander SowaZdjęcie na okładce: pl.fotolia.comRoyalty free: romanolebedevRedakcja: Łukasz Mackiewicz – eKorekta24.plISBN: 978-83-62255-47-4--Aleksander Sowa|Self-Publishingwww.wydawca.netWszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie,rozpowszechnianie części lub całości bezzgody wydawcy zabronione.Opole, sierpień 2016 r.3Kup książkę1.Nikt mi nie wierzy, lecz dokładnie pamiętam dzieńswoich narodzin. Trochę przypominał przebudzenie.A w życiu najgorsze bywają poranki. Jak dziś.Na dworze mróz. Stoję na balkonie, od zimnazgrabiały mi ręce. Wieje. Palę obrzydliwego papierosa,od którego chce mi się rzygać, ale palę go do końca.Do filtra. Nie będę się torturować zegarkiem. Wystar-czy to, co mam, bez jakiegokolwiek wysiłku. Nigdy nielubiłam sylwestrowych zabaw. Ludzie się cieszą, a dlamnie jest w tym dniu coś przygnębiającego. Im jestemstarsza, tym przygnębienie narasta. Nie moja wina, żeurodziłam się 1 stycznia.Tak czy inaczej ten fakt wiele zdeterminował. Odzawsze i niemal wszędzie: w przedszkolu, w podsta-wówce, w liceum, a potem na studiach zawsze byłamnajstarsza. Albo pierwsza na liście. A wiadomo, pierwsimają najgorzej. No i w Nowy Rok mam zwykle kaca.Tak jak pozostali, tyle że mój jest podwójny. Jak dziś.W głośnikach słyszę muzykę zPsów,w oczachbłyszczą mi łzy. Może dlatego, że upiłam się czystą?Jedno jest pewne. Nie ma lepszej nuty niż z Pasikow-skiego, szczególnie jeśli ciepłej wódki nie ma czympopijać. A miłość nie pomaga. Może być co najwyżejjednym z dodatków, jak ciężka choroba, wybuchbomby czy cokolwiek innego, ale nie wpływa na żadnąz nas, na nic. Jak kaftan bezpieczeństwa – nie leczy, alekrępuje.4Kup książkęDawno zauważyłam, że bywają takie noce, kiedyumieramy, by chwilę później powstać, odrodzić sięznowu. One są jak misterium. Zbliżamy się do dru-giego człowieka tak blisko, że już bardziej nie można.Odkrywamy najbardziej miękkie części siebie, zaśle-pieni miłością, chemią czy jeszcze czymś innym. Tojak kopulacja mózgów, wymiana doświadczeń, myśli,wspomnień i danych. A potem przychodzi ranek.I szlag trafia wszystko w oparach codziennej szarości.W naszym języku istnieje słowo na nazwanie tego,czego nazwać nie potrafimy. Chujowo. I właśnie taksię teraz czuję.2.Światła: czerwone, zielone, fioletowe. Rytm. Umc,umc, umc, bum tarara. Błyszcząca kula kręci się podsufitem, migając dziesiątkami błysków. Fuckeble mini,marszczone, błyszczące, kiecki zalatujące tanią dziwką,przydrożną tipsiarą na przerwie w trasie. Podpity sak-sofonista, w rozchełstanej bordowej koszuli, z plamkąpo majonezie na brzuchu. Coś gra, sam pewnie nie wieco, ale w tej sytuacji jest to niezwykle na miejscu. Nic,tylko postawić na stół jeszcze jedną półlitrówkę albozero siedem i w tle zimnej rzeczywistości chlać ją dokońca. Pić i płakać, płakać i pić. I tak za chwilę zaczniepadać śnieg. Wszystko zasypie. Znikną ślady tego, cojeszcze przed chwilą było ważne, istotne, prawdziwe.– Kochasz mnie? – pytam go, zerkając zza stołu.5Kup książkę [ Pobierz całość w formacie PDF ]