Zarys historii Świadków Jehowy, Światkowie Jehowy, Dokumenty
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Jan Lewandowski
,,Zarys historii Świadków Jehowy’’
Spis treści
1.
,,Czasy’’ Russella (1799 – 1916) – strona 2 
 
2.
Rządy Josepha Rutherforda (1917 – 1942) – strona 8 
(
3.
Okres Nathana Knorra (1953 – 1977) – strona 16 
(
4.
Frederick W. Franz (1977 – 1992) – strona 22 
(
5.
Milton Henschel (1992 – do rezygnacji) – strona 25 
 
Warszawa 2001
BROOKLYN SPÓŁKA BEZ ODPOWIEDZIALNOŚCI
1
©
 
Jan Lewandowski
"Czasy" Russella [ 1799 ­ 1916]
1799  ­ Uczyli  kiedyś, że  w tym roku nastąpił początek  dni ostatnich  (
Przyjdź Królestwo Twoje
, w wydaniu 
polskim z 1923 r str. 15, 17, 34;  
Harfa Boża
, wyd. pol., str. 239). Potem w wydanej po polsku w 1931 roku 
broszurze pt. 
Królestwo nadzieja świata
, na str. 58 Rutherford uczył o nowej dacie rozpoczęcia się dni ostatnich 
­   o  roku   1874.  Widzimy   więc,  że   jeszcze   17   lat  po   roku   1914  nikt  z   nich   nie   miał   pojęcia   o  początku   dni 
ostatnich   w   roku   1914.   Tą  prawdę  próbuje   zafałszować 
Strażnica  
nr   1   z   roku   CIV   Jesteśmy   w   niej 
przekonywani, że Bóg już przed rokiem 1914 objawił im prawdę o początku dni ostatnich jakie miały nastąpić 
od tego roku: 
“W związku z wyznaczoną przez Jehowę chronologią wydarzeń ciekawy jest następujący fakt: Bóg  
już kiedyś 
wyjawił  
naprzód  daty rozpoczęcia się dwóch najważniejszych dotąd okresów w dziejach ludzkości”  
“Pierwszym z nich były  <<dni ostatnie>> żydowskiego systemu rzeczy,  które zapoczątkowała chwila chrztu  
Jezusa i namaszczenia go na Mesjasza.....” “A jaką drugą datę rozpoczęcia się ważnego okresu łaskawie podał  
z góry  do wiadomości Jehowa ?  Otóż wyjawił odkąd miały biec <<dni ostatnie>>  całego, ogólnoświatowego  
systemu rzeczy podległego Szatanowi (2 Tym. 3:1 ­ 5). Są to <<czasy krytyczne, trudne do zniesienia>>, które  
trwają na całej ziemi od roku 1914” 
(str. 11, par. 2 i str. 13, par. 6).
 
1852 ­ 16 lutego rodzi się w USA Charles Taze Russell, protoplasta dzisiejszych Świadków Jehowy. Najpierw 
prezbiterianin, a potem gdy dorasta w wyniku własnej decyzji staje się kongregacjonalistą. Tradycyjne wyznania 
wiary i biblijne chrześcijaństwo, przestają go w końcu zupełnie interesować. Nadal jednak jest poszukującym 
(
Świadkowie Jehowy głosiciele Królestwa Bożego
, str. 42, 43).
 
1864 ­ Benjamin Wilson wydaje 
Emphatic Diaglott
, tzn. międzywierszowy przekład Biblii, w którym słowo gr. 
parousia  
(przyjście)  z 24 rozdz. Ew. Mt. (w. 27, 37, 39) oddaje przez  słowo  
obecność
  (
Świadkowie Jehowy  
głosiciele
...., str. 47, przypis). Dziś pewnie już nikt nie pamiętałby, że taki przekład istniał, gdyby nie fakt, że 
przekład ten ma wpływ na teologię Świadków Jehowy po dziś dzień. Adwentysta N. H. Barbour, późniejszy 
współpracownik   Russella,   dzięki  sugestii  niejakiego   B.W.  Keitha   zacznie   potem   wierzyć (po   zawodzie  roku 
1874,   gdy   to   spodziwany   Chrystus   nie   przychodzi   widzialnie   ­  
Dokonana   Tajemnica
,   str.   61)   dzięki   temu 
przekładowi w to, że Chrystus miał powrócić na ziemię niewidzialnie (j.w.,  
Świadkowie Jehowy głosiciele
...., 
j.w.). W to samo saczyna wierzyć potem Russell (j.w., str. 47), który też popiera się tym przekładem (j.w., str. 
133). Kim właściwie był Wilson ? David Reed w swej książce  pt.  
Answering Jehovah’s  Witness Subject by  
Subject
  (Baker  Book House,  Grand  Rapids, ed.  II z  1998 r str. 23)  podaje, że  pismo Świadków  Jehowy pt. 
Consolation  
w  nr  z   8  listopada   1944  r  podało   na  str.  26,  iż “podobno”  Wilson  był  Chrystadelfianem.  Reed 
jednak   zauważa   (j.w.,   oraz   str.   233),  że   zarówno   wymienione   przez   niego   publikacje   Chrystadelfińskie 
(
Ecclesia
) jak i materiały Kościoła znanego jako Church of God (Faith of Abraham) stwierdzają, że Wilson był 
właśnie członkiem Church of God.
 
1869 ­ Adwentyści Johna Wendella przywracają u Russella wiarę w boskie autorstwo Biblii (j.w., str. 43, 44).
 
2
1870 ­ Zakłada klasę studiów biblijnych, gdzie w wyniku zniekształconej interpretacji Biblii zaczyna odrzucać 
fundamentalne   zasady   wiary   chrześcijańskiej,   jak   prawda   o   nieśmiertelności   duszy   ludzkiej   itd.   Są  to   zręby 
współczesnej teologii Świadków Jehowy (j.w., str. 44, 45).
 
1874 ­ Spodziewa się, ­ jak sam przyznaje ­ że w tym roku Chrystus przyjdzie widzialnie na ziemię (
Dokonana  
Tajemnica
, str. 61; por. 
Świadkowie Jehowy głosiciele
...., str. 132, gdzie mówi o tym, że “
niedojrzałe poglądy co  
do celu i sposobu jego przyjścia ściągnęły.... hańbę na nas.”
). Niektórzy zachodni pisarze piszący o Świadkach 
Jehowy   uważają,   iż  publikacje   jehowickie   sugerują  czasem   nieprawdziwie,  że   Russell   spodziewał   się 
niewidzialnego przyjścia Chrystusa na ten rok. Mianowicie, ang. 
Rocznik Świadków Jehowy 1975
 podawał (str. 
36), że  broszurę pt.  
Cel i sposób powrotu naszego Pana
  Russell napisał w 1873 roku  w wieku 21 lat (por. 
Świadkowie Jehowy głosiciele
...., str. 47, która podaje, że w 1877), co sugeruje czytelnikowi, że Russell pisząc o 
niewidzialnym przyjściu  Chrystusa na rok 1874 w tej broszurze  (por.  
Świadkowie Jehowy głosiciele
...., j.w.) 
“prorokował”   o   tym   wcześniej.   Tak   przynajmniej   uważa   Doug   Harris   w   swej   książce   pt.  
Awake   !   to   The  
Watchtower
, Vol. 1, wyd. Reachout Trust, str. 31, 32. Podobno Russell ochrzcił się w tym właśnie roku, jak 
podawał   Jonathan   Ross  w   swym  piśmie   pt.  
The   Bible  Student   Movement  
na   str.   2  (Józef   Skorupiński,  
Świt  
Królestwa Bożego
, nr 3(194), Rok XXX, maj­czerwiec 1987, str. 30).
 
1875  ­   Russell   dowiaduje   się,  że   Chrystus   “przyszedł”   na   ziemię,   ale   niewidzialnie   (
Świadkowie   Jehowy  
głosiciele...
, str. 132, por. 45). 
Strażnica
 nr 21 z 1949 roku podawała, że “
Mniej więcej w styczniu 1876 r
” (str. 3) 
uświadomił on sobie, iż gr. słowo  
parousia  
z Mt. 24:3 oznacza obecność Chrystusa, a nie przyjście. Miało to 
bardzo   potwierdzać  Russellowi   koncepcje   Jego   niewidzialnej   obecności,   w   którą  wierzył   już  wcześniej. 
Pozostaje jednak nierozstrzygnięta kwestia odnośnie tego skąd miał on owo wcześniejsze poznanie niewidzialnej 
obecności Chrystusa. Jeśli wg niektórych źródeł Świadków Jehowy Russell wiedział o niewidzialnym przyjściu 
Chrystusa już dwa lata wcześniej przed 1876 (por. 
Pojednanie
 Rutherforda, str. 254) to jak zrozumieć powyższą 
sugestię 
Strażnicy
 odnośnie Mt 24 : 3 ? Ciekawe jest to, że ich publikacje podają sprzeczne opinie odnośnie tego, 
czy był on pierwszym na świecie, który sobie o tym niewidzialnym przyjściu uświadomił. I tak, w 
Strażnicy
 z 1 
V 1994  r  czytamy  że  
“Jeszcze  przed  nimi  pewne  osoby  zdały  sobie  sprawę,  iż  Chrystus  powróci  w sposób  
niewidzialny  w postaci duchowej”  
(str.  24, par. 15)  i  
“Ani Barbour, ani Russell  nie  byli pierwszymi, którzy  
głosili, że powrót Pana oznacza jego niewidzialną obecność” 
(
Świadkowie Jehowy głosiciele
...., str. 46, przypis). 
Mimo to, kiedyś 
Strażnica
, rok C, nr 23 podawała, że 
“Sumienni <<badacze Pisma Świętego>>, jak wówczas  
nazywano Świadków Jehowy, pierwsi dostrzegli różnicę między człowiekiem, Jezusem Chrystusem, który uiścił  
cenę  okupu,   a   chwalebnym   zmartwychwstałym   duchem,   który   powraca   niewidzialnie   aby   objąć  władzę  w  
Królestwie Bożym”
 (str. 11, par. 6, por. 
Wykfalifikowani do służby kaznodziejskiej, część IV
, str. 45, 46, par. 7). 
Warto też pamiętać, że w tym roku to nikt inny jak właśnie Barbour wskazał jako pierwszy przed Russellem, że 
koniec   Czasów   Pogan   “nastąpi”   w   1914   roku,   i   to   od   niego   Russell   przejął   tą  naukę  (
Świadkowie   Jehowy  
głosiciele....., 
str. 60, 134).Zbigniew Danielewicz podaje, że Russell przejął tę naukę od Patona nie Barboura (
W  
oczekiwaniu na paruzję
, Lublin 1999, str. 224), ale prawdopodobnie jest to błąd bo publikacje Świadków tego 
nie potwierdzają, pisząc zamiast tego o Barbourze.  
 
 
1876 ­  Mniej więcej od tego czasu zaczynają obchodzić Pamiątkę śmierci Chrystusa (j.w., str. 242). Russell 
dowiaduje   się,  że   jest   jeszcze   inna   grupa   ludzi,   która   wierzy   w   niewidzialny   powrót   Chrystusa.   Książka 
Świadkowie Jehowy głosiciele
....., pisze o tym na str. 133: 
“Gdy w roku 1876 Russell po raz pierwszy wziął do  
ręki  
Zwiastuna   Poranka
,  dowiedział   się,  że   istnieje   jeszcze   inna   grupa   ludzi,   która   wierzy   w   niewidzialny  
powrót Chrystusa.”  
Widać więc, że na długo przed tym, zanim Russell zaczął redagować swą 
Strażnicę 
(od 
1879) o niewidzialnym powrocie Chrystusa pisali już inni. To próbowała potem zataić wydana przez nich w 
1917   roku   książka   pt.  
Dokonana   Tajemnica.  
Na   stronie   IV   w  
Przedmowie  
podawała   ona   czytelnikom,  że 
“Watch   Tower   było  pierwszem  i  jedynem  pismem   donoszącem   o   OBECNOŚCI   Chrystusa”  
(cyt.   z   wyd. 
polskiego z roku 1923, por. 
Harfa Boża
, str. 246, par. 417 gdzie jest taka sama sugestia). Od tego roku Russell 
3
zaczął wierzyć, ­ przekonany przez jednego z adwentystów ­ że Chrystus powrócił niewidzialnie w roku 1874. 
“
Barbourowi udało się przekonać Russella, że w roku 1874 rozpoczęła się niewidzialna obecność Chrystusa”  
(
Świadkowie Jehowy głosiciele
...., str. 47). 
“...ja wiele się od niego nauczyłem o 
chronologii
”
 (j.w., str. 46, 47). 
“....już  dawno   przed   nami   była   ona   przedstawiana   mniej   więcej   w   takiej   formie,   w   jakiej   my   ją  podajemy,  
podobnie   jak   różne   proroctwa,   na   które   się  powołujemy,   omawiali   już  w   innym   celu   adwentyści....”
  mówił 
Russell
 
(   j.w.,   str.   49,  por
.  Przebudźcie   się  !
  nr   11,   1994  r   str.   26,  przypis).   Niech   wobec   tych   oświadczeń 
Russella czytelnicy ocenią, czy  
Dokonana Tajemnica
  mówiła prawdę stwierdzając, że w swych wykładniach 
Słowa Bożego  
“Russell nie zważał na słowa lub opinie człowieka, jakkolwiek uczonego i nabożnego, czy to  
naszych lub przeszłych czasów” 
i
 “Słuchał tylko słowa, które pochodziło wprost z ust Bożych, przez proroków,  
piszących   pod   wpływem   Ducha  Świętego”  
a   “
Wszystka   jego   mądrość  pochodziła   od   Boga   przez   oświecenie  
Ducha świętego” 
(str. 431) ?
 
1877 ­ Wspólnie z Barbourem publikuje książkę pt. 
Trzy światy i żniwo tego świata
, gdzie piszą o końcu Czasów 
Pogan w 1914 i niewidzialnym “powrocie”  Chrystusa w roku 1874. Wspólnie zaczynają wydawać 
Zwiastun  
Poranka 
(
Świadkowie Jehowy głosiciele
...., str. 47, 135).
 
1878 ­ Russell zrywa z Barbourem i wycofuje się z redagowania 
Zwiastuna
....., (j.w., str. 47). Nadal chce jednak 
pisać, co “zaowocowało” wydawaniem przez niego później jego własnego pisma: 
Strażnica Syjońska i Zwiastun  
Obecności Chrystusa 
(j.w., str. 47, 48). Na ten rok Russell spodziewał się wniebowzięcia, co przyznawał w ang. 
Strażnicy
 z 15 lipca 1906 roku i 15 września 1915 roku. 
Yearbook 1975
  wybielał potem jakby Russella pisząc, 
że to Barbour wykoncypował tą datę, ani słowem wspominając oczekiwań Russella w tym względzie (str. 37). 
Od tego roku do roku 1918 wykonują przez głoszenie narodom tzw. „pracę Eliasza”. Późniejsza praca po tym 
roku, to praca Elizeusza (Ang. Strażnica z 1 III 1954, str. 150; Ang. Strażnica z 1 VIII 1952, str. 472). Okres 
„pracy  Eliasza”  zwą też czasem  okresem  „pracy  Jana Chrzciciela”  (Ang. Strażnica  z 1 VIII 1950, str. 229). 
Rutherford jednak pisał, że okres Eliasza rozpoczął się rok później – w 1879 („Światło”, tom I, wyd. bez roku, 
str.  35).
 
 
1879   ­  Zaczyna   wydawać  swe   własne   pismo   (od   lipca).   Pierwszy   numer   ukazał   się  w   nakładzie   6000   egz. 
Oprócz Russella redagowało go jeszcze 5 osób (j.w., str. 48). Pierwszy numer przynosił czytelnikom rewelacje 
już od samego początku. Podawał on na przykład, że “
Prawda prezentowana przez Szatana, jest dokładnie taką 
samą  prawdą  jak   prawda   prezentowana   przez   Boga.”  
Zalecano   też:  
“Akceptuj   prawdę  gdziekolwiek   ją 
znajdziesz......”  
Cytat ten zamieszcza D. Reed w swym  
Index of
 
Watchtower errors
, wyd. Baker Book House, 
Grand Rapids, 1990 r str. 15, 125
1880  ­  
Strażnica  
ang.
 
z czerwca podała na str. 7 (reprinty str. 110), że “<<
Nowe Przymierze>> jest kwestią 
przyszłości"
 (por. A. Barret i D. Magnani, 
The Watchtower Files
....., str. 293 ­ fotokopia, por. też D. Reed, 
Index  
of
....,   str.   15,   89).  
“.....praca   Chrystusa   w   ustanowieniu   Nowego   Przymierza   nie   rozpocznie   się  dopóki   nie  
odbędzie się skompletowanie jego ciała jakim jest kościół” 
dodawała ang. 
Strażnica
 z 1 kwietnia 1909 roku (str. 
4367, por. D. Reed, j.w., str. 19, 90). Po latach  
Strażnica  
z 15 marca  1996 roku wspominała odnośnie tego 
wszystkiego:  
“Czy   się  obrazimy   i   opuścimy   organizację  ?   Niektórzy   tak   się  zachowali,   gdy   wiele   lat   temu  
Strażnica 
podała, iż nowe przymierze odnosi się do Millenium” 
(str. 16 ­ 17, par. 9).
1881  ­   Powstaje   Towarzystwo   Traktatowe   ­   Strażnica   Syjońska   (
Świadkowie   Jehowy   głosiciele
....,   str.   718). 
Prawnie zarejestrowane zostanie 3 lata później (patrz 1884). Arthur Barret i Duane Magnani w swej książce pt. 
The Watchtower Files: Dialogue with Jehovah’s Witness
 (wersja II Tomowa), na str. 286 zamieścili fotokopię 
str. 301 
Watchtower 
z grudnia tego roku, gdzie czytamy: 
“Teraz wyglądamy jak 
ludzie
, i wszyscy umrzemy jak  
ludzie
, ale przy zmartwychstaniu, będziemy podnosić się w naszej prawdziwej postaci, jako Bogowie.” “Jehowa  
jest naszym ojcem, co sprawia, że mamy boskie natury ­ odtąd wszyscy jesteśmy jak Bogowie” 
(tekst ten cytuje 
też D. A. Reed w 
Index of
...., str. 16, 82). Z punktu widzenia Biblii w przekładzie Nowego Świata, nawet szatan 
4
był   mniej   zuchwały   w   tego   typu   kłamstwach   od   samego   Russella,   bo   według   powyższego   przekładu   Biblii 
Towarzystwa Strażnica mówił do pierwszych ludzi, że “
staniecie się podobni do Boga”  
(Rdz. 3:5), a nie, że 
będziecie jako Bogowie. Na ten rok Russell znów spodziewał się wniebowzięcia (
Strażnica
, wyd. ang. z 15 IX 
1915 r.).
 
1884  ­   15   grudnia   rejestrują  prawnie   w   Pensylwanii  statut   Towarzystwa   Traktatowego   ­   Strażnica   Syjońska 
(
Świadkowie Jehowy głosiciele, 
str. 718). 
W
 
Strażnicy 
ang. z lutego cytują jako autorytet Johna Bunyana, który 
znalazł się w więzieniu za to, że głosił “
doktrynę Jezusa i apostołów”
  i który uważa się za “
chrześcijanina,  
wierzącego, lub
 [noszącego]
 inne imię, które zostanie uznane przez Ducha Świętego. I na temat tych frakcji lub  
sekt, tytułujących się Anabaptystami, Prezbyterianami, Niezależnymi, lub podobnie, powiadam, że nie przyszli  
oni   ani   z   Antiochii,   czy   Jeruzalem,   ale   z   Piekła   i   z   Babilonu,   ponieważ  powodują  oni   podziały.”  
Do   tego 
dodawali 
“Nie uznajemy żadnego innego imienia <<jak tylko to 
dane
 pod niebem i między ludźmi>> ­ Jezusa  
Chrystusa.   Nazywamy   się  po   prostu   CHRZEŚCIJANAMI....”  
(str.   2,   podkreślenie   dużymi   literami   jak   w 
oryginale,  fotokopia tego tekstu patrz  A. Barret  i D. Magnani,  j.w., str. 320). Choć według tej  
Strażnicy
, ci 
którzy przyjmują dla swej religii każdą inną nazwę inną niż chrześcijanie,  pochodzą z Piekła i Babilonu, to 
jednak nie przeszkodziło im to po latach nazwać się Świadkami Jehowy (patrz rok 1931). Nic dziwnego, że choć 
dziś cytują tą powyższą 
Strażnicę 
dość często (por. na przykład 
Strażnica
, rok C, nr 23, str. 5; 
Strażnica
, rok CII, 
nr 24 str. 4; 
Świadkowie Jehowy głosiciele
...., str. 205), to jednak pomijają te słowa Bunyana, które już dziś nie 
pasują im w związku z tym, że przyjęli właśnie nieapostolską nazwę. Poza tym w ang. 
Strażnicy 
z marca 1883 
roku na str. 458 ­ o czym przypomina D. Reed w swym 
Index of
...., (str. 16) ­ pisali oni, że mogli by założyć 
Organizację religijną z nową wyróżniającą się nazwą, ale nie uczynią tego, ponieważ to podobało by się jedynie 
światu,   a   nie   Chrystusowi   (!),   którego   imię  chcą  jedynie   nosić  na   określenie   siebie   jako   prawdziwych 
chrześcijan.
 
1886  ­ Wydaje  
Boski Plan wieków  
pierwszy Tom serii  
Brzask Tysiąclecia
  znanej potem jako  
Wykłady Pisma  
Świętego 
(
Świadkowie Jehowy głosiciele
...., str. 718).
 
1893  ­   W   jednej   ze  
Strażnic  
ogłasza,  że   Armagedon   może   potrwać  nawet   14   lat   (Raymond   Franz,  
Kryzys  
sumienia
,   ed.   pol.   1997   r   str.   150).   Potem   zmienił   zdanie   i   ograniczył   ten   czas   do   “zaledwie”   roku   (
Co  
kaznodzieja Russell odpowiadał na zadawane jemu liczne pytania
, str. 49, ed. pol. 1947 r.).
 
1894  ­  Ogłaszają w  
Strażnicy  
ang.  z  1  XII  (cytat  w  
Strażnicy  
z  roku  CVI,  nr  18, str.  8, 9), że  formowanie 
“<<
jakiejś  widzialnej   organizacji   byłoby   rzecz   jasna   sprzeczne   z   duchem   Boskiego   planu;   a   gdyby   do   tego  
doszło, ze strony kościoła byłoby to oznaką dążenia do podporządkowania się popularnemu dziś wyobrażeniu o  
organizacji   czy   związku.   ....nie   uznajemy,   by   w   skład   planu   Pańskiego   co   do   dzieła  żniwnego   wchodziła  
widzialna   organizacja   zgromadzonych,   jak   gdybyśmy   się  spodziewali,  że   jakaś  organizacja   przetrwa   tu   do  
następnej   ery,......>>.   Tak   więc   zboru   chrześcijańskiego   nie   uważano   wtedy   za   organizację.”  
Po   latach 
zmieniono ten pogląd. Dzisiaj ich religia, to po prostu jeszcze jedna z wielu organizacji religijnych, co sami 
przyznają: “
Kto chce się podobać Jehowie, ten nie może myśleć, że wystarczy utrzymywać <<osobistą więź z  
Bogiem>>
 
i należeć do pierwszej lepszej organizacji religijnej. 
.....prawdziwi chrześcijanie muszą zachowywać 
jedność.  
Szczególnie dzisiaj muszą być zespoleni w jednej  organizacji,
......” (
Strażnica
, rok CVI, nr 2, str. 11, 
par. 16).
 
1895 ­ W ang. 
Strażnicy 
z 15 listopada ogłasza potrzebę “
demokratycznego
” (patrz 1938 i 
Świadkowie Jehowy  
głosiciele
....,  str.  209)   stanowienia   starszych   pilnujących   porządku   nad  zborami,   jak  to  polecali   apostołowie. 
5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]